اثربخشی آموزش راهبردهای خودتنظیمی برتعلل دانش آموزان دختر مقطع متوسطه روستای دهک شهرستان نهبندان

این پژوهش با هدف، نقش آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر تعلل‌ ورزی تحصیلی دانش ‌آموزان انجام شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی، با طرح پیش‌ آزمون- پس‌ آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش‌ آموزان دختر مقطع متوسطه روستای دهک در سال تحصیلی 92-91 بودند که بر طبق جدول مورگان، 68 نفر از دانش این پژوهش با هدف، نقش آموزش راهبردهای خودتنظیمی بر تعلل‌ ورزی تحصیلی دانش ‌آموزان انجام شده است. روش پژوهش، نیمه آزمایشی، با طرح پیش‌ آزمون- پس‌ آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری پژوهش، کلیه دانش‌ آموزان دختر مقطع متوسطه روستای دهک در سال تحصیلی 92-91 بودند که بر طبق جدول مورگان، 68 نفر از دانش ‌آموزان به‌صورت تصادفی انتخاب گردیدند. پس از اجرای آزمون تعلل‌ورزی تحصیلی نسخه دانش‌آموز سولومون و راتبلوم (1984)، 40 نفر از دانش ‌آموزانی که دارای نمره تعلل‌ورزی بالاتر از 50 بودند برای جایگزینی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 20 نفر) انتخاب شدند. آزمودنی‌های گروه آزمایش، به مدت 16 جلسه دو ساعته تحت آموزش خودتنظیمی قرارگرفتند، اما گروه کنترل مداخله‌ ‌ای دریافت نکردند. در پایان دوره آموزش، هر دو گروه آزمایش و کنترل مجدداً آزمون‌ نامبرده را دریافت کردند. تحلیل داده‌‌ ها با استفاده از نرم ‌افزار SPSS و روش تحلیل کواریانس تک متغیره در سطح معناداری 05/0> P نشان داد که آموزش راهبردهای خودتنظیمی میزان تعلل‌ورزی تحصیلی گروه مورد نظر را از 60/74 به 85/71 کاهش داده و تأثیر مثبت و معناداری بر تعلل‌ ورزی تحصیلی دارد. در نتیجه، با آموزش راهبردهای خودتنظیمی می‌توان راهبردهایی کارآمد و سودمند را برای کاهش تعلل‌ورزی تحصیلی در اختیار دانش‌ ‌آموزان قرار داد.